Interview: Sarah Oortgijs voor Indebuurt

Nette blouse met een goede kop erboven, bril, adrem. Thomas Bijsterbosch past op het eerste gezicht best in het Zuidas-plaatje. Toch doet hij daar niet het werk dat je zou verwachten. Thomas is namelijk mindfulnesscoach. De serieuze zakenwereld en mindfulness blijken een bijzondere combinatie. “Ik word ingehuurd om stress te verminderen”.

Uit je eigen bubbel
“Ik ben graag een vreemde eend in de bijt”, vertelt de eigenaar van Mindthemind met pretoogjes van achter zijn Poké Bowl. In het restaurant op de Zuidas waar we hem spreken valt hij niet direct uit de toon, hoe zit dat? “De Zuidas trekt me aan en tegelijkertijd schuurt het, omdat ik denk dat het niet de oplossing is om elke week tachtig uur te werken en het allemaal om geld te laten gaan en om groeien om het groeien.”

Thomas werkt voornamelijk voor de grotere advocatenkantoren. Hij helpt mensen met drukke banen om meer tijd voor zichzelf te maken en stress te verminderen. “Advocaten staan constant in de vraagstand, daar worden ze op getraind, Heel die cultuur is: ‘O ja? Hoezo dan?’ Zo ben ik zelf ook. Ik vind het leuk om uitgedaagd te worden en dat ‘ruzietje’ aan te gaan.” Altijd wordt de kat uit de boom gekeken: is hij te vertrouwen…? Als Thomas mensen eenmaal meekrijgt weet hij ze veel te leren over hoe de geest werkt: “Dat er een heel lichaam aan dat hoofd vastzit en dat er meer is dan je eigen bubbel.”

Mindfulness als redding
Chronische stress en de effecten daarvan zijn herkenbaar voor Thomas. Meer dan tien jaar werkte hij als theaterregisseur aan grote producties, zoals de openingsact voor het rijksmuseum. “Een flashmob met 720 jongeren, voor wie ik me superverantwoordelijk voelde. Enorm stressvol, net als de druk om er geld mee te moeten verdienen”. In die tijd dacht hij dat hij het als ‘jong, aanstormend talent’, nú moest gaan doen. Maar hij was niet gelukkig, sliep te weinig en rookte en dronk te veel. “Ik zat constant in mijn hoofd en genoot helemaal niet van het leven. Mindfulness is mijn redding geweest.”

Ik zat constant in mijn hoofd en genoot niet van het leven

Bewustwording van grenzeloos gedrag, het willen pleasen van mensen, kritisch zijn naar zichzelf en anderen toe, wantrouwen. Dat alles werd steeds zichtbaarder nadat Thomas met mindfulness begon. “Niet dat het mij altijd lukt om mindful door het leven te gaan”, bekent hij. “De wereld komt mij ook gewoon tegemoet.” Met een knipoog: “En ik heb een gezin…”

Opbranden kost geld
Maar in de snelle wereld van de Zuidas draait het toch om scoren en is er helemaal geen tijd of ruimte om stil te staan, of je eigen koers te varen? “De reden dat ik word ingehuurd is omdat mindfulness stress vermindert. Dat is wetenschappelijk bewezen.” Wat zorgt ervoor dat mensen niet goed kunnen focussen en daardoor minder goed presteren in zo’n hectische omgeving als de Zuidas? “Slaap is een steeds groter probleem”, vertelt Thomas. Mensen slapen slecht door gedachten en gepieker, de druk die ze zichzelf opleggen en van bovenaf ervaren. Mensen leren in zijn training om sneller aan de bel te trekken zodat ze niet opbranden. “Opgebrande werknemers zijn natuurlijk heel duur, die worden doorbetaald terwijl ze niks leveren.”

Deuk in je ego
Dan is het effectiever om iemand technieken aan te leren waardoor je minder snel burn-out raakt, maar verandert er ook iets binnen de bedrijfscultuur? “Sommige afdelingen zijn hier serieus mee bezig. Maar op persoonlijk gebied zie je de meeste veranderingen. Vaak is mindfulness een techniek om efficiënter te zijn.
Maar wat er vaak gebeurt bij de mensen die de training volgen is dat ze zich gaan afvragen: wil ik dit eigenlijk wel?” Thomas’ ervaring is dat een kleine groep mensen tijdens zijn training zelfs besluit om te stoppen met werken op de Zuidas. Ai, daar zullen zijn opdrachtgevers niet zo blij mee zijn… “Toch wel, want uiteindelijk zijn dat ook de mensen die anders misschien omvallen.” Het belangrijkste dat mensen volgens Thomas doorkrijgen is: als ik m’n werk niet af heb, brandt het advocatenkantoor niet af. Zo belangrijk ben ik niet. Dat kan wel een pijnlijke deuk in het ego opleveren.
Kan het ook samen gaan, werken op de Zuidas en in het hier en nu leven? “Je kunt ook de keuze maken: ik ben nu klaar met werken, doe mijn uniform uit en ga mijn andere leven leiden. Of je kunt zien wat er gebeurt als je een paar keer per dag een oefening voor jezelf doet, in plaats van door te gaan op de automatische piloot.”

Energiegevers
Met een gemiddelde beoordeling die na veertig trainingen boven de negen uitkomt, is het niet gek dat zijn bedrijf flink ging groeien, maar dit maakte Thomas niet happy. “Voordat ik een training geef kijk ik altijd wat er speelt en hou ik een intake met iedereen persoonlijk. Dan zie ik: bij deze man slurpt zijn werk al zijn energie op, hij heeft geen energiegevers meer. Vervolgens gaan we kijken wat we hieraan kunnen doen. Die man wilde ik zelf niet worden, dus besloot ik mijn bedrijf klein te houden.”
Gelukkig levert het werk op de Zuidas genoeg op om daarnaast voldoende tijd over te houden om zich met kunst en beeldhouwen bezig te houden. En met de vraag wat er voor hem écht toe doet in het leven. “Sinds ik kinderen heb is er heel veel veranderd. Het antwoord is nu: het leven ervaren zoals het komt en onderweg zo min mogelijk schade daarin aanbrengen. Heel cliché, ik wil het leven mooier achterlaten dan hoe ik het in bruikleen heb gekregen. En af en toe een avond in goed gezelschap bier drinken, dat ook.”